تفاوت حراج و مزایده

یکی از مهم ترین چالش ها در دنیای معاملات و خرید و فروش، درک صحیح مفاهیم پرکاربرد اما گاهی مبهمی چون «حراج» و «مزایده» است. بسیاری از اوقات این دو واژه به جای یکدیگر به کار می روند، در حالی که در ریشه های حقوقی، عرفی و کاربردی خود تفاوت های بنیادینی دارند. این سردرگمی می تواند پیامدهای مالی و حقوقی در پی داشته باشد و لذا روشن شدن ابعاد مختلف تفاوت حراج و مزایده برای همه فعالان اقتصادی و عموم مردم ضروری به نظر می رسد.

تفاوت حراج و مزایده تنها به یک تعریف ساده خلاصه نمی شود، بلکه شامل جوانبی از قبیل هدف اصلی هر معامله، نحوه تعیین قیمت، تشریفات قانونی، نوع رقابت و حتی مفاهیم حقوقی متفاوت در قانون گذاری است. در واقع، واژه «حراج» خود دو معنای کاملاً متفاوت را در بر می گیرد؛ یکی به معنای فروش با تخفیف و دیگری (در برخی متون حقوقی) معادل «مزایده حضوری» است. این مقاله با رویکردی جامع و تحلیلی، به بررسی دقیق هر یک از این مفاهیم پرداخته و با مقایسه ای شفاف، ابهامات موجود را برطرف خواهد ساخت تا خوانندگان بتوانند با دیدی روشن و آگاهی کامل در معاملات خود تصمیم گیری کنند.

مزایده چیست؟ بررسی فرایند فروش رقابتی به بالاترین پیشنهاد

مزایده یکی از روش های شناخته شده و قانونی برای فروش اموال و دارایی ها است که هدف اصلی آن، دستیابی به بالاترین قیمت ممکن از طریق رقابت میان خریداران است. این فرایند دارای قواعد و تشریفات خاصی است که آن را از سایر شیوه های فروش متمایز می کند.

مفهوم لغوی و عمومی مزایده

در ادبیات فارسی، واژه «مزایده» از ریشه «زیاد» به معنای افزودن و بیشتر کردن می آید. در فرهنگ لغت معین، مزایده این گونه معنا شده است: «در معرض فروش گذاشتن چیزی به نحوی که هر خریدار که قیمت بیشتر پیشنهاد کرد، به وی فروخته شود.» این تعریف عمومی به خوبی ماهیت رقابتی مزایده را نشان می دهد؛ جایی که فروشنده به دنبال کسی است که حاضر باشد بیشترین بها را برای مال مورد نظر بپردازد.

ابعاد حقوقی مزایده: قواعد و تشریفات قانونی

از منظر حقوقی، مزایده فراتر از یک سازوکار ساده بازار است و به عنوان یک نوع معامله و فروش اموال منقول و غیرمنقول تعریف می شود که باید با سازوکار حقوقی و شرایطی مطابق قانون به اجرا درآید. این موضوع به این معناست که مزایده برای داشتن ارزش و وجاهت قانونی، نیازمند رعایت تشریفات و مقررات خاصی است.

یکی از ویژگی های بارز مزایده حقوقی، ضرورت تعیین قیمت پایه است. این قیمت معمولاً توسط کارشناس رسمی دادگستری تعیین می شود تا حداقل ارزشی برای مال مورد فروش مشخص گردد و از فروش مال به قیمتی کمتر از ارزش واقعی آن جلوگیری شود. نحوه ارائه پیشنهادات در مزایده می تواند به دو صورت کتبی و محرمانه یا شفاهی و علنی باشد که هر کدام تشریفات خاص خود را دارند.

قوانین متعددی بر برگزاری مزایده حاکم هستند که از جمله آن ها می توان به قانون محاسبات عمومی، آیین نامه اجرای اسناد رسمی و بخش هایی از قانون تجارت اشاره کرد. این قوانین جزئیات مربوط به آگهی مزایده، شرایط شرکت کنندگان، نحوه برگزاری جلسه، و چگونگی انتخاب برنده را مشخص می کنند. به عنوان مثال، در مزایده های دولتی، آگهی مزایده در روزنامه های کثیرالانتشار یا روزنامه رسمی کشور منتشر می شود تا عموم مردم از آن مطلع شوند.

انواع مزایده: از حضوری تا قضایی

مزایده در اشکال و انواع مختلفی برگزار می شود که هر یک، ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند:

• مزایده حضوری (شفاهی و علنی): در این نوع مزایده، که گاهی در متون حقوقی و عرفی به آن «حراج» نیز گفته می شود، پیشنهادات به صورت شفاهی و در یک جلسه علنی مطرح می شوند. این روش معمولاً تشریفات کمتری دارد و برای موارد فوری یا معاملات با ارزش کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.
• مزایده کتبی (تشریفاتی): این روش مزایده با تشریفات خاص و به صورت کتبی انجام می پذیرد. خریداران پیشنهادات خود را در پاکت های سربسته ارائه می دهند و این پاکت ها در جلسه کمیسیون مزایده بازگشایی و بررسی می شوند. مزایده کتبی برای معاملات مهم تر و با ارزش تر مورد استفاده قرار می گیرد و شامل انتشار آگهی، تشکیل کمیسیون و اعلام نتایج رسمی است.
• مزایده عمومی: این مزایده برای عموم مردم و شرکت ها آزاد است و آگهی آن به صورت گسترده منتشر می شود.
• مزایده محدود: در این نوع، تنها افراد یا شرکت های خاصی که از قبل واجد شرایط شناخته شده اند، اجازه شرکت دارند.
• مزایده دولتی: مزایده هایی که توسط نهادها و سازمان های دولتی برای فروش اموال مازاد یا توقیفی برگزار می شوند.
• مزایده خصوصی: مزایده هایی که توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی خصوصی برای فروش اموال خود برگزار می گردند.
• مزایده قضایی: این مزایده ها توسط مراجع قضایی و برای فروش اموال توقیفی یا ورشکستگان برگزار می شوند و دارای تشریفات و الزامات قانونی بسیار دقیق هستند.

ویژگی های بارز و کاربردهای مزایده

ویژگی های کلیدی مزایده عبارتند از:

• قیمت پایه: معمولاً یک قیمت اولیه توسط کارشناس تعیین می شود.
• تشریفات رسمی: شامل آگهی، زمان بندی مشخص، کمیسیون (در مزایده کتبی) و سایر الزامات قانونی است.
• رقابت برای قیمت بالاتر: هدف، رسیدن به بیشترین پیشنهاد است.
• ماهیت الزام آور: پیشنهاد برنده، معمولاً به عقد منجر می شود.
• فروش به پیشنهاددهنده برتر: مال به کسی که بالاترین قیمت را پیشنهاد دهد، تعلق می گیرد.

موارد کاربرد مزایده بسیار متنوع است؛ از فروش اموال دولتی و اموال توقیفی توسط دادگستری گرفته تا فروش املاک مازاد شرکت ها، اموال ورشکستگان و حتی آثار هنری و اشیاء قیمتی در حراجی های بزرگ. در تمامی این موارد، مزایده ابزاری برای اطمینان از فروش به منصفانه ترین و بالاترین قیمت ممکن است.

حراج چیست؟ دو سویه یک مفهوم در معاملات تجاری و حقوقی

واژه «حراج» برخلاف مزایده، دارای دو معنای کاملاً متفاوت و گاهی متناقض است که همین امر به سردرگمی های زیادی دامن زده است. برای درک صحیح تفاوت حراج و مزایده، ضروری است که این دو معنا به طور جداگانه و روشن تبیین شوند.

حراج در معنای عمومی و تخفیفی (فروش به منظور تسویه موجودی)

رایج ترین معنای «حراج» در عرف و زبان عامیانه، به فروش کالاها با قیمتی پایین تر از قیمت اصلی یا بازار اشاره دارد. این نوع حراج معمولاً با هدف تسویه موجودی، فروش کالاهای پایان فصل، ارائه تخفیف های ویژه، یا دلایل مشابه انجام می شود. در این مفهوم، حراج یک راهبرد بازاریابی است که فروشندگان برای جذب مشتریان بیشتر و فروش سریع تر حجم بالایی از کالاها از آن استفاده می کنند.

ویژگی های این نوع حراج عبارتند از: قیمت های معمولاً ثابت و تخفیف خورده که توسط فروشنده اعلام می شوند. در اینجا خبری از رقابت برای افزایش قیمت نیست؛ خریدار یا کالا را با قیمت اعلام شده می خرد یا از خرید آن صرف نظر می کند. تشریفات این نوع حراج بسیار کم یا هیچ است و تنها به اعلان عمومی تخفیف محدود می شود. حراج لباس، کتاب، لوازم خانگی و فروش های فصلی، نمونه های بارز این معنا از حراج هستند. در این موارد، فروشنده با کاهش سود خود، به دنبال فروش سریع تر و خروج موجودی از انبار است.

حراج در معنای حقوقی (همان مزایده حضوری)

ابعاد حقوقی این واژه پیچیده تر است. در برخی متون قانونی، مانند بند ۵ قانون تجارت مصوب ۱۳۱۱، و همچنین در عرف حقوقی، واژه «حراج» به معنای «مزایده حضوری» به کار رفته است. این همان نقطه ای است که ابهام اصلی در درک تفاوت حراج و مزایده شکل می گیرد.

در این مفهوم، حراج به معنای فروش مال به بالاترین پیشنهاد به صورت شفاهی و در یک جلسه علنی است. درست مانند مزایده حضوری. در اینجا نیز رقابت برای افزایش قیمت وجود دارد و مال به کسی فروخته می شود که حاضر باشد بالاترین قیمت را بپردازد. با این حال، تفاوت های ظریفی نیز مطرح می شود؛ مثلاً در حراج (به معنای مزایده حضوری)، ممکن است برخلاف مزایده های تشریفاتی، قیمت پایه الزامی نباشد یا صرفاً یک قیمت شروع برای رقابت اعلام شود.

مهم است که خواننده این تفاوت بنیادین را با «حراج تخفیفی» درک کند. در حالی که حراج تخفیفی به دنبال جذب مشتری با قیمت پایین تر است، حراج به مفهوم حقوقی و مزایده حضوری، همچون مزایده کتبی، به دنبال کسب بالاترین قیمت از طریق رقابت است. این استفاده دوگانه از واژه «حراج» در زبان فارسی و متون قانونی، نیاز به دقت فراوان در تفسیر و کاربرد آن دارد.

خصوصیات کلی حراج: انعطاف و سرعت

با در نظر گرفتن هر دو مفهوم، می توان گفت ویژگی های کلی حراج شامل انعطاف در قیمت گذاری (چه در کاهش قیمت برای تخفیف و چه در شروع قیمت برای رقابت)، و سرعت در فروش است. چه در حراج تخفیفی که هدف تسویه سریع موجودی است و چه در حراج حقوقی که فرایند مزایده حضوری ساده تری دارد، سرعت یکی از مؤلفه های مهم به شمار می رود. همچنین، حراج می تواند فاقد تشریفات پیچیده اداری و قانونی باشد، به ویژه در نوع تخفیفی آن.

مقایسه جامع: تفاوت های کلیدی حراج و مزایده

برای روشن شدن هرچه بیشتر ابهامات و درک عمیق تر تفاوت حراج و مزایده، لازم است به یک مقایسه جامع و گام به گام میان این دو مفهوم بپردازیم. جدول زیر تلاش می کند تا ابعاد مختلف این دو روش معاملاتی را از یکدیگر تفکیک کند.

جدول مقایسه جامع

معیار مقایسه	مزایده (Mazayedeh)	حراج (Liquidation Sale / تخفیفی)	حراج (Verbal Auction / Mazayedeh Hozouri)
هدف اصلی	فروش به بالاترین قیمت ممکن	فروش سریع کالا با قیمت تخفیفی	فروش به بالاترین قیمت (به صورت شفاهی و علنی)
قیمت پایه	معمولاً الزامی و توسط کارشناس تعیین می شود.	اغلب وجود ندارد یا قیمت اولیه تخفیفی و ثابت است.	می تواند وجود نداشته باشد یا قیمت شروع اعلام شود.
تشریفات	بالا (آگهی، کمیسیون، پاکات، تضمین)	کم یا هیچ (فقط اعلان تخفیف)	کم (اعلان عمومی، رقابت شفاهی)
نحوه پیشنهاد	کتبی و محرمانه (در مزایده کتبی)، شفاهی (در مزایده حضوری)	پذیرش قیمت ثابت/تخفیفی توسط خریدار	شفاهی و علنی
شفافیت	پیشنهادات مکتوم تا زمان بازگشایی (در مزایده کتبی)	کاملاً شفاف (قیمت اعلامی)	کاملاً شفاف (رقابت علنی)
مبنای قانونی	دارای قوانین و آیین نامه های دقیق (ق.م.ع، آیین نامه اجرای اسناد رسمی)	عرف تجاری، قوانین حمایت از مصرف کننده	بند ۵ قانون تجارت ۱۳۱۱ (به عنوان نوعی مزایده)
معیار انتخاب خریدار	بالاترین قیمت پیشنهادی	اولین خریدار موافق با قیمت	بالاترین قیمت پیشنهادی
حد نصاب	معمولاً برای معاملات با ارزش بالا (بر اساس آیین نامه های سالیانه دولتی)	اغلب برای معاملات متوسط (بر اساس آیین نامه های سالیانه شهرداری و…)	اغلب برای معاملات متوسط (بر اساس آیین نامه های سالیانه شهرداری و…)
ماهیت معامله	رقابتی برای افزایش قیمت	فروش یک طرفه با تخفیف	رقابتی برای افزایش قیمت

تحلیل تفاوت ها به زبان ساده: از هدف تا تشریفات

زمانی که به تفاوت حراج و مزایده فکر می کنیم، چهار محور اصلی می توانند به ما کمک کنند:

1. هدف اصلی: در مزایده، هدف حداکثر کردن سود فروشنده است؛ یعنی رسیدن به بالاترین قیمت. اما در حراج تخفیفی، هدف فروش سریع کالاها و تسویه موجودی است، حتی اگر با کاهش سود همراه باشد. در حراج به معنای مزایده حضوری نیز، هدف همان کسب بالاترین قیمت است اما با تشریفات کمتر.
2. نقش قیمت پایه: در مزایده (به ویژه مزایده کتبی و رسمی)، تعیین قیمت پایه توسط کارشناس یک الزام مهم است. این در حالی است که در حراج تخفیفی، قیمت پایه مفهومی ندارد و قیمت ها تخفیف خورده اعلام می شوند. در حراج حضوری (همان حراج حقوقی)، ممکن است قیمت پایه ای اعلام شود اما انعطاف پذیری بیشتری نسبت به مزایده های رسمی دارد.
3. رسمیت و تشریفات: مزایده، به ویژه نوع کتبی و دولتی آن، دارای تشریفات قانونی پیچیده ای از آگهی تا تشکیل کمیسیون و تضمین شرکت در مزایده است. در مقابل، حراج تخفیفی تقریباً هیچ تشریفاتی ندارد و حراج حضوری نیز با تشریفات بسیار ساده تری برگزار می شود.
4. ماهیت رقابت: در مزایده کتبی، رقابت پنهان و از طریق ارائه پیشنهادات در پاکت های سربسته است. در مزایده حضوری یا همان حراج حقوقی، رقابت آشکار و شفاهی است. اما در حراج تخفیفی، اساساً رقابت قیمتی وجود ندارد و خریدار تنها تصمیم به خرید یا عدم خرید با قیمت اعلام شده را می گیرد.

درک عمیق تفاوت حراج و مزایده نیازمند شناخت معنای دوگانه «حراج» است؛ یکی به عنوان فروش تخفیفی و دیگری به عنوان نوعی مزایده شفاهی با تشریفات کمتر.

تبیین ابهام حراج به عنوان مزایده حضوری: درک ظرافت های قانونی

همانطور که پیشتر اشاره شد، یکی از جنبه های مهم در درک تفاوت حراج و مزایده، ابهام موجود در واژه «حراج» است. قانون گذار در برخی متون قانونی و نیز عرف حقوقی، از واژه حراج به معنای مزایده حضوری استفاده کرده است. به عنوان مثال، بند ۵ ماده ۲ قانون تجارت مصوب ۱۳۱۱، تصدی به عملیات حراجی را جزء معاملات تجاری شمرده است که در اینجا منظور همان برگزاری مزایده های حضوری است.

این هم پوشانی لغوی نشان می دهد که از دیدگاه قانونی، تفاوت اساسی بین این دو، در برخی شرایط و با در نظر گرفتن حد نصاب معاملات است. به عنوان مثال، آیین نامه های شهرداری در برخی سال ها، معاملات متوسط را «حراج» و معاملات عمده را «مزایده» تلقی کرده اند، که این تقسیم بندی بر اساس برآورد قیمت مال مورد معامله است. این موضوع نشان می دهد که قانون گذار گاهی برای معاملات با ارزش کمتر و تشریفات ساده تر از واژه «حراج» استفاده کرده است، در حالی که ماهیت رقابتی و فروش به بالاترین پیشنهاد در آن حفظ شده است.

بنابراین، وقتی در متنی با واژه «حراج» مواجه می شویم، باید با توجه به متن و هدف معامله، معنای صحیح آن را استنباط کنیم؛ آیا منظور فروش تخفیفی است یا یک مزایده شفاهی با ماهیت رقابتی؟ این تفکیک برای اجتناب از سوءتفاهم های قانونی و تجاری حیاتی است.

نکات حقوقی و کاربردی: راهنمای هوشمندانه برای شرکت کنندگان

آگاهی از تفاوت حراج و مزایده و ابعاد حقوقی و کاربردی آن ها، می تواند برای هر فردی که درگیر معاملات خرید و فروش اموال می شود، بسیار سودمند باشد. از فروشندگان و خریداران عادی گرفته تا متخصصان حقوقی و کارشناسان اموال، همگی باید با این نکات آشنا باشند تا تصمیمات آگاهانه ای بگیرند.

توصیه هایی برای فروشندگان: انتخاب استراتژی مناسب

برای فروشندگان، انتخاب بین حراج و مزایده یک تصمیم استراتژیک است که به عوامل مختلفی بستگی دارد:

1. هدف فروش: اگر هدف فروش سریع موجودی و خالی کردن انبار است، حراج تخفیفی گزینه مناسبی است. اما اگر هدف کسب بالاترین قیمت برای یک مال خاص (مانند املاک، خودروهای لوکس یا آثار هنری) است، مزایده روش بهتری خواهد بود.
2. نوع و ارزش کالا: برای کالاهای کم ارزش و با حجم بالا، حراج تخفیفی منطقی تر است. اما برای اموال با ارزش بالا یا منحصربه فرد، مزایده (چه کتبی و چه حضوری) توصیه می شود.
3. رعایت تشریفات قانونی: در صورت انتخاب مزایده، فروشنده باید به طور کامل از تشریفات قانونی آگاه باشد و تمامی مراحل از آگهی و تعیین قیمت پایه تا برگزاری جلسه و عقد قرارداد را به دقت رعایت کند تا معامله از اعتبار قانونی برخوردار باشد.
4. شفافیت در حراج های تخفیفی: در حراج هایی که با هدف تخفیف برگزار می شوند، فروشنده باید در اعلام قیمت ها، شرایط و مدت زمان حراج کاملاً شفاف عمل کند تا از بروز هرگونه سوءتفاهم یا شکایت مشتریان جلوگیری شود.

انتخاب روش صحیح، می تواند به فروشنده کمک کند تا به اهداف مالی خود برسد و از بروز مشکلات حقوقی احتمالی پیشگیری کند. مشورت با کارشناسان حقوقی در این زمینه، به ویژه در معاملات پیچیده و با ارزش بالا، توصیه می شود.

راهنمایی برای خریداران: آگاهی رمز موفقیت

خریداران نیز باید با چشمانی باز و آگاهی کامل وارد معاملات حراج و مزایده شوند:

1. مطالعه دقیق شرایط: قبل از شرکت در هر مزایده یا حراج، خریدار باید تمامی آگهی ها، شرایط، آیین نامه ها و قوانین مربوطه را به دقت مطالعه کند. این موضوع به ویژه در مزایده های دولتی و قضایی که دارای مقررات سخت گیرانه تری هستند، اهمیت بیشتری دارد.
2. بررسی کارشناسی کالا/مال: در مزایده ها، به خصوص برای اموال با ارزش بالا مانند املاک یا خودروها، بررسی کارشناسی دقیق و مستقل مال قبل از ارائه پیشنهاد ضروری است. این کار از خرید مال با عیب و نقص پنهان جلوگیری می کند.
3. آگاهی از حقوق مصرف کننده: در حراج های تخفیفی، خریداران باید از حقوق مصرف کننده خود آگاه باشند و در صورت مشاهده هرگونه تخلف (مانند گران فروشی یا عدم صداقت در قیمت گذاری)، مراتب را به مراجع ذی صلاح گزارش دهند.
4. توجه به ماهیت رقابتی: در مزایده (و حراج به معنای مزایده حضوری)، ماهیت معامله رقابتی است. خریدار باید با استراتژی مشخص و آگاهی از ارزش واقعی مال، در رقابت شرکت کند و از هیجانات کاذب پرهیز نماید.

شرکت در مزایده های حقوقی و دولتی، مستلزم مطالعه دقیق آگهی ها و اطلاع از تمامی قوانین و آیین نامه هاست تا از حق و حقوق خود به درستی دفاع شود و از بروز مشکلاتی نظیر ابطال مزایده جلوگیری گردد.

مسئولیت ها و تعهدات در حراج و مزایده

هم برگزارکنندگان و هم شرکت کنندگان در حراج و مزایده دارای مسئولیت ها و تعهدات حقوقی هستند. برگزارکننده مزایده موظف به رعایت تمامی تشریفات قانونی، شفافیت در اطلاع رسانی و اجرای عادلانه فرایند است. هرگونه تخلف از این موارد می تواند منجر به ابطال مزایده یا مسئولیت های حقوقی دیگر شود. از سوی دیگر، شرکت کنندگان نیز موظف به رعایت قوانین، پرداخت به موقع مبالغ تعهد شده و صداقت در ارائه پیشنهادات خود هستند. عدم رعایت این تعهدات نیز می تواند پیامدهای قانونی برای آن ها در پی داشته باشد.

اهمیت به روز بودن با قوانین و مقررات

قوانین و آیین نامه های مربوط به معاملات، به ویژه در حوزه دولتی و عمومی، ممکن است به صورت سالیانه یا دوره ای دچار تغییر و به روزرسانی شوند. به عنوان مثال، حد نصاب معاملات سالیانه که بر اساس آن معاملات به جزء، متوسط و عمده تقسیم می شوند و ممکن است بر نوع برگزاری حراج یا مزایده تأثیر بگذارد، هر ساله تغییر می کند. بنابراین، برای تمامی فعالان در این حوزه، لزوم مراجعه به آخرین به روزرسانی های قوانین و آیین نامه ها حیاتی است تا از هرگونه اشتباه یا تخلف ناخواسته پیشگیری شود.

این به روز بودن نه تنها از جنبه قانونی اهمیت دارد، بلکه از منظر تجربه و تخصص نیز به افراد کمک می کند تا همواره بهترین و کارآمدترین روش ها را برای معاملات خود انتخاب کنند. دانش و آگاهی مستمر، کلید موفقیت و اعتماد در هر حوزه اقتصادی است.

نتیجه گیری

در نهایت، درک صحیح تفاوت حراج و مزایده یکی از ارکان مهم فعالیت های اقتصادی و حقوقی است. همانطور که بررسی شد، واژه «حراج» خود دو معنای متفاوت دارد: یکی به معنای فروش با تخفیف و دیگری به معنای مزایده حضوری. در مقابل، «مزایده» یک فرایند رقابتی و معمولاً با تشریفات قانونی بیشتر است که هدف اصلی آن فروش به بالاترین قیمت ممکن است.

تفاوت های اصلی این دو مفهوم در هدف معامله، وجود یا عدم وجود قیمت پایه، میزان تشریفات قانونی، و ماهیت رقابت میان خریداران ریشه دارد. در حالی که حراج تخفیفی بر فروش سریع و جذب مشتری با قیمت های پایین تر تمرکز دارد، مزایده و حراج به معنای حقوقی، به دنبال کسب حداکثر سود از طریق رقابت قیمتی هستند.

اهمیت استفاده دقیق از واژه ها و درک عمیق مفاهیم برای جلوگیری از سوءتفاهم های قانونی و مالی غیرقابل انکار است. فروشندگان با انتخاب روش مناسب و خریداران با آگاهی کامل از شرایط و قوانین، می توانند به بهترین نتایج در معاملات خود دست یابند. همواره توصیه می شود در موارد پیچیده و معاملات با ارزش بالا، با متخصصان حقوقی مشورت شود تا از حقوق و منافع طرفین به نحو احسن صیانت گردد.