چالش بزرگ قهرمان المپیک در مصاف با ستاره جوان؛ گرایی ها به پاریس می رسند؟

از خانواده گرایی، برادر بزرگتر ستاره تیم ملی فرنگی ایران در بازی های المپیک توکیو بود، اما مدالی نگرفت، برادر کوچکتر، اما تنها طلای کشتی ایران در ژاپن را به دست آورد؛ آیا برادران گرایی به پاریس هم خواهند رسید؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری ایندکس ایران، امروز (19 خرداد) رقابت های کشتی فرنگی تورنمنت رنک دار مجارستان آغاز می شود و فردا (یکشنبه) تکلیف برادران گرایی برای حضور در دومین المپیک زندگی ورزشی شان مشخص خواهد شد.

برادر بزرگتر، محمدعلی ستاره اول تیم ملی کشتی فرنگی پیش از آغاز المپیک 2020 توکیو بود، همه از او انتظار مدال المپیک داشتند که البته این مهم باوجود ارایه نمایشی هیجان انگیز مقابل رقبا، در ژاپن محقق نشد، کسی که مدال المپیک گرفت، کاپیتان گرایی نبود، بلکه برادر کوچکترش محمدرضا بود.

محمدرضا که قبلا ملی پوش 72 کیلوگرم تیم ملی فرنگی بود، از همان روزی که با اقتدار سهمیه وزن 67 کیلوگرم المپیک را گرفت، مدعی مدال هم محسوب می شد، اما همچنان همه نگاه ها به برادرش بود و محمدرضا در توکیو خیلی آرام و کشتی به کشتی پیش رفت و به مدال طلای المپیک رسید. لقب «مرد یخی» را هم دو ماه بعد از المپیک، بعد از کسب دومین طلایش در مسابقات جهانی اسلو، از اتحادیه جهانی دریافت کرد.

محمدعلی گرایی با سه مدال برنز جهان و محمدرضا گرایی با طلای المپیک، یک طلا، یک نقره و یک برنز جهان؛ اما هنوز حضور خود را در المپیک 2024 پاریس قطعی نکرده و البته کار سختی هم برای رسیدن به آن، در بوداپست در پیش دارند.

گراییِ بزرگتر به واسطه پرتاب بطری به تشک مبارزه برادرش با حریف ژاپنی در مسابقات جهانی بلگراد، یک سال از سوی UWW محروم شد که تلاش او و پیگیری فدراسیون کشتی، این محرومیت را به 6 ماه کاهش داد و او از 13 فروردین توانست به صحنه مسابقات برگردد درحالیکه در مسابقات قهرمانی کشور و تورنمنت های پس از آن غیبت داشت و در این فاصله، امین کاویانی نژاد توانست در گزینشی آسیایی سهمیه المپیک را بگیرد.

کادرفنی تیم ملی ابتدا به واسطه عناوین قبلی گرایی، به او در 82 کیلوگرم فرصت رقابت برای حضور در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی را داد، که این هرگز آن چیزی نبود که محمدعلی گرایی به دنبالش باشد.

پیگیری و اصرار هییت کشتی فارس و البته خود گرایی، کار را به جایی رساند که نام او همراه با محمدرضا مختاری که او هم به واسطه درگیری با حریفی از کشور ترکیه در مبارزه اش در جام وهبی امره، از سوی فدراسیون محروم شده بود، در لیست اعزام به بوداپست قرار بگیرد.

تنها چیزی که گرایی یا مختاری را به رقابت انتخابی با کاویانی نژاد خواهد رساند، کسب مدال طلای تورنمنت رنک دار مجارستان است که باتوجه به مدعیان شرکت کننده در این رقابت ها، کار بسیار سختی به نظر می رسد.

تازه اگر گرایی یا مختاری، مدال طلای این رقابت ها را بگیرند، مبارزه انتخابی با کاویانی نژاد که آنجا هم این کشتی گیر به تنها یک برد و طلایی تورنمنت بوداپست به دو برد، برای ملی پوش شدن احتیاج دارند؛ بنابراین گرایی اگر می خواهد مثل توکیو، در عضویت تیم المپیکی ایران باشد، ابتدا باید طلای تورنمنت مجارستان را بگیرد و پس از آن، دو بار امین کاویانی نژاد را شکست دهد!

اما برادر کوچکتر، او که در این سال ها برای حفظ وزن خود، در فاصله بین المپیک و جهانی ها، نه انتخابی داخلی داده و نه در هیچ تورنمنتی در 67 کیلوگرم کشتی گرفته است، حالا باید در فاصله دو ماه مانده با المپیک سر وزن برسد.

چالش بزرگ او در این سالها، وزنش بوده، چیزی که البته شاید تصمیم درستی هم در مورد آن گرفته نشده و می شد بعد از کسب نشان نقره سال 2022، گرایی به 72 کیلوگرم رفته و تا المپیک، رفته رفته در وزن المپیکی 77 کیلوگرم جا بیافتد، اما به هرشکل به خاطر نگاه مدال محوری، این اتفاق نیفتاد و محمدرضا گرایی با وزنی درحدود 77 کیلوگرم، دایما در رژیم بوده و همین روی کیفیت کشتی اش در دو مسابقه جهانی 2022 و 2023 اثر گذاشت.

او در آخرین مسابقه جهانی، به سختی توانست مدال برنز بگیرد، درحالیکه شب اول، و بعد از باخت سنگینی که در یک چهارم نهایی تجربه کرد، قصد حضور در کشتی رپه شارژ را نداشت و به سختی و با همراهی حسن رنگرز سرمربی تیم ملی، دو و نیم کیلوگرم را برای وزن کشی روز دوم کم کرد.

گرایی در این سال ها در داخل کشور حریفی در حد و اندازه خود نداشت، اما امسال شرایط متفاوت شده و سعید اسماعیلی آنقدر خوب و مطمین ظاهر شده که کادرفنی تیم ملی این بار نتوانست از کنار رقیب جوان محمدرضا گرایی بگذرد.

اسماعیلی بعد از محرومیت چند ماهه به دلیل تداخل دارویی، در جام وهبی امره و مسابقات قهرمانی آسیا مدال طلا گرفت تا شرطی که کادرفنی تیم ملی برای او گذاشته بود تا بتواند به رقابت با گرایی کوچک برسد، را تمام و کمال محقق کند.

محمدرضا گرایی، اما دو حریف سخت در بوداپست دارد، اولی وزن اوست و رسیدن به 69 کیلوگرم (باتوجه به دو کیلو ارفاق وزنی تورنمنت رنک دار) با حفظ همه توانمندی ها و بعد از آن سعید اسماعیلی و یک دنیا انگیزه اش برای رسیدن به المپیک و کسب مدال از میدانی که در المپیک قبلی هم در همین 67 کیلوگرم تنها طلای کل کاروان کشتی ایران را به همراه داشت.