اگر زنی درخواست طلاق کند مهریه تعلق میگیرد

وقتی زنی درخواست طلاق می کند، معمولاً این سوال به ذهن بسیاری خطور می کند که آیا حق مهریه او همچنان محفوظ می ماند؟ بله، مهریه حق مستقل و مسلم زن است و درخواست طلاق از سوی او، به خودی خود باعث از بین رفتن این حق نمی شود. این حقی است که به محض جاری شدن صیغه عقد نکاح به زن تعلق می گیرد و جدایی بعدی، مگر در شرایط خاص و با اراده آزاد خود زن، آن را زایل نمی کند. درک این موضوع می تواند به زنان کمک کند تا با آگاهی بیشتری مسیر حقوقی خود را طی کنند.

زندگی مشترک، گاهی اوقات مسیرهایی غیرمنتظره به خود می گیرد و ممکن است به جدایی ختم شود. در چنین شرایطی، یکی از مهم ترین دغدغه های زنان در جامعه ما، وضعیت مهریه است. مهریه نه تنها یک پشتوانه مالی برای زن به شمار می رود، بلکه نمادی از احترام و تعهد مرد در آغاز زندگی مشترک است. تصورات غلط زیادی درباره مهریه و ارتباط آن با درخواست طلاق از سوی زن وجود دارد که می تواند به سردرگمی و گاهی تضییع حقوق منجر شود. بسیاری بر این باورند که اگر زنی خود خواهان طلاق باشد، دیگر نمی تواند مهریه خود را مطالبه کند، اما این برداشت همیشه صحیح نیست و پیچیدگی های قانونی خاص خود را دارد. این مقاله سعی دارد این ابهامات را برطرف کرده و مسیر پیش روی زنان را در مطالبه مهریه، حتی در صورت درخواست طلاق از جانب خودشان، روشن سازد.

مهریه چیست؟ اساس حقوقی و انواع آن

مهریه، به عنوان یکی از ارکان اصلی عقد نکاح در فقه اسلامی و قوانین مدنی ایران، به مالی اطلاق می شود که مرد در هنگام ازدواج، به همسر خود تعهد می کند. این تعهد مالی به محض جاری شدن صیغه عقد، بر ذمه مرد قرار می گیرد و زن به محض وقوع عقد، مالک آن شناخته می شود. این ویژگی مهریه که آن را عندالعقد به زن تعلق می دهد، بسیار حائز اهمیت است و نشان از استقلال آن از روند زندگی زناشویی یا حتی طلاق دارد. مهریه می تواند شامل هر مال با ارزشی باشد؛ از سکه طلا و وجه نقد گرفته تا املاک، خودرو، یا حتی منافع و خدماتی که دارای ارزش مالی هستند. هدف از تعیین مهریه، حمایت از زن در زندگی مشترک و پس از آن، در صورت بروز مشکل و جدایی است.

جایگاه قانونی و شرعی مهریه

در نظام حقوقی ایران، مهریه از جایگاه بسیار مستحکمی برخوردار است. قرآن کریم و سنت پیامبر اکرم (ص) بر تعیین مهریه و پرداخت آن تأکید فراوان دارند. قانون مدنی ایران نیز با تبعیت از این اصول، مهریه را یک دین بر عهده مرد می شناسد که مطالبه آن، حق مسلم زن است. این حق، فارغ از هرگونه تقصیر در زندگی زناشویی یا حتی اتفاقات بعدی مانند طلاق است. به عبارت دیگر، زن برای مطالبه مهریه نیازی به اثبات تقصیر مرد ندارد و حتی اگر خود او باعث جدایی شود، این حق مالی از بین نمی رود، مگر اینکه خود زن با اراده و آگاهی کامل از آن صرف نظر کند.

انواع مهریه و تأثیر آن بر مطالبه

مهریه انواع مختلفی دارد که شناخت آن ها برای زنانی که قصد مطالبه مهریه دارند، حیاتی است:

• مهرالمسمی: این متداول ترین نوع مهریه است و به مالی گفته می شود که مقدار، جنس، و سایر مشخصات آن در هنگام عقد نکاح با توافق زوجین تعیین و در سند ازدواج ثبت شده است. زن می تواند هر زمان که بخواهد مهرالمسمی را مطالبه کند.
• مهرالمثل: در مواردی که مهریه در عقد نکاح تعیین نشده باشد یا تعیین آن به دلیل شرایطی باطل باشد، اما عقد نکاح صحیحاً جاری شده باشد و نزدیکی صورت گرفته باشد، زن می تواند مهریه ای به میزان شأن و منزلت خود در میان هم ردیفانش (با توجه به تحصیلات، موقعیت خانوادگی و اجتماعی و…) مطالبه کند. دادگاه در چنین شرایطی میزان مهرالمثل را تعیین می کند.
• مهرالمتعه: اگر مهریه در عقد تعیین نشده باشد و قبل از نزدیکی، مرد همسرش را طلاق دهد، زن مستحق مهرالمتعه است. در این حالت، دادگاه با در نظر گرفتن وضعیت مالی مرد، مبلغی را به عنوان مهریه برای زن تعیین می کند.
• مهریه عندالمطالبه: بخش اعظم مهریه ها در ایران از این نوع هستند. مهریه عندالمطالبه به این معناست که زن هر زمان که بخواهد، می تواند تمام مهریه خود را مطالبه کند و مرد موظف به پرداخت آن است. برای این نوع مهریه، نیازی به اثبات توانایی مالی مرد نیست.
• مهریه عندالاستطاعه: در این نوع مهریه، پرداخت آن منوط به اثبات توانایی مالی مرد است. یعنی زن برای مطالبه مهریه، باید در دادگاه ثابت کند که مرد از لحاظ مالی توانایی پرداخت مهریه را دارد. این نوع مهریه، ممکن است مسیر وصول مهریه را برای زن طولانی تر و پیچیده تر کند.
• مهریه موجل: این مهریه ای است که برای پرداخت آن، یک زمان یا شرط خاص در نظر گرفته شده است. تا قبل از فرا رسیدن آن موعد یا تحقق آن شرط، زن نمی تواند مهریه را مطالبه کند.

شناخت این انواع، به زن کمک می کند تا با آگاهی از نوع مهریه خود، بهترین اقدام قانونی را برای مطالبه آن در پیش گیرد.

پاسخ صریح به سوال اصلی: آیا مهریه در صورت درخواست طلاق زن تعلق می گیرد؟

پاسخ به این پرسش که اگر زنی درخواست طلاق کند، آیا مهریه به او تعلق می گیرد؟ به طور قاطع بله است. به عنوان یک اصل کلی، مهریه حق مستقل و غیرقابل سلب زن است و درخواست طلاق از سوی او، به خودی خود باعث از بین رفتن این حق نمی شود. این تصور غلط، که در جامعه رایج است، غالباً به دلیل عدم آگاهی از تفاوت های انواع طلاق و شرایط خاصی است که در آن زن ممکن است با اراده خود از بخشی یا تمام مهریه اش صرف نظر کند.

بسیاری از زنان، در مواجهه با مشکلات زندگی مشترک و تصمیم به جدایی، نگران از دست دادن مهریه خود هستند. این نگرانی، ریشه در باورهای نادرست دارد. باید دانست که مهریه، به محض جاری شدن صیغه عقد، یک دین بر ذمه مرد قرار می گیرد و این دین، حتی با درخواست طلاق از سوی زن، از بین نمی رود. این حق مالی، بخشی جدایی ناپذیر از حقوق زن در ازدواج است و مطالبه آن، در هر زمانی، حتی پس از درخواست طلاق، برای او امکان پذیر است. تنها حالتی که مهریه به زن تعلق نمی گیرد، این است که زن به طور آگاهانه، آزادانه و با سند رسمی، مهریه خود را ببخشد یا در قالب یک توافق خاص، از آن صرف نظر کند. در بخش های بعدی، به تفصیل در مورد این شرایط و انواع طلاق که بر وضعیت مهریه تأثیر می گذارند، صحبت خواهد شد.

بررسی تأثیر انواع طلاق بر مطالبه مهریه توسط زن

شیوه های مختلفی برای طلاق در قوانین ایران وجود دارد و هر یک از آن ها می تواند تأثیر متفاوتی بر نحوه مطالبه و دریافت مهریه توسط زن داشته باشد. شناخت این تفاوت ها برای زنانی که در مسیر طلاق قرار می گیرند، بسیار حیاتی است.

۱. طلاق به درخواست زن (به دلیل وجود عسر و حرج یا شروط ۱۲ گانه)

وقتی زنی به دلیل شرایط سخت و غیرقابل تحمل (عسر و حرج) یا تحقق یکی از شروط ضمن عقد، درخواست طلاق می دهد، حق مهریه او به طور کامل محفوظ است. در این موارد، دادگاه پس از بررسی و احراز شرایط، حکم طلاق را صادر می کند و زن می تواند مهریه خود را نیز مطالبه نماید.

طلاق بر اساس شروط ۱۲ گانه عقدنامه

در بسیاری از عقدنامه های رسمی، شروط دوازده گانه ای وجود دارد که به زن وکالت می دهد تا در صورت تحقق هر یک از آن ها، به عنوان وکیل مرد، خود را مطلقه کند. این شروط، که به حمایت از حقوق زن در شرایط خاص می پردازند، از جمله مهم ترین راه هایی هستند که زن می تواند با اتکا به آن ها، درخواست طلاق دهد و همزمان مهریه خود را نیز به طور کامل دریافت کند. برخی از این شروط عبارتند از:

• عدم پرداخت نفقه توسط شوهر: اگر مرد به مدت معینی نفقه زن را پرداخت نکند و امکان الزام او به پرداخت نیز وجود نداشته باشد.
• سوءرفتار یا بدرفتاری شوهر: در صورتی که مرد به گونه ای رفتار کند که ادامه زندگی برای زن غیرقابل تحمل شود (مانند ضرب و شتم، فحاشی، اعتیاد مضر و…).
• اعتیاد مضر شوهر: اگر مرد به مواد مخدر یا الکل اعتیاد پیدا کند و به تشخیص دادگاه، ادامه زندگی زناشویی برای زن مقدور نباشد.
• ترک زندگی مشترک توسط مرد: اگر مرد بدون عذر موجه، به مدت شش ماه متوالی یا نه ماه متناوب در یک سال زندگی مشترک را ترک کند.
• محکومیت حبس مرد: در صورتی که مرد به حبس بیش از پنج سال محکوم شود.
• بیماری صعب العلاج مرد: اگر مرد به بیماری ای مبتلا شود که ادامه زندگی مشترک را مختل کند.
• ازدواج مجدد مرد بدون اجازه زن: در صورتی که مرد همسر دیگری اختیار کند، بدون آنکه از زن اول اجازه گرفته باشد یا دادگاه اجازه داده باشد.

در تمامی این حالات، زن با اثبات تحقق شرط در دادگاه، می تواند طلاق بگیرد و مهریه خود را نیز به طور کامل مطالبه کند. مسیر اثبات هر شرط، مستلزم ارائه مدارک و شواهد کافی است.

طلاق بر اساس عسر و حرج زن

مفهوم عسر و حرج به شرایطی اطلاق می شود که ادامه زندگی مشترک برای زن، مشقّت آور و غیرقابل تحمل باشد. مصادیق عسر و حرج می تواند بسیار گسترده باشد و شامل مواردی مانند: بدرفتاری شدید و مداوم مرد، عدم تأمین نفقه در مدتی طولانی، بیماری های روانی مرد که زندگی را دشوار می کند، ترک طولانی مدت زندگی زناشویی، و حتی عدم تفاهم عمیق و خشونت های پنهان باشد. دادگاه با بررسی شواهد و مدارک ارائه شده توسط زن، تشخیص می دهد که آیا عسر و حرج او به حدی است که حکم طلاق صادر شود یا خیر. در صورت اثبات عسر و حرج، حق مهریه زن کاملاً محفوظ بوده و می تواند آن را مطالبه نماید.

۲. طلاق توافقی

طلاق توافقی، همان طور که از نامش پیداست، بر پایه توافق کامل زوجین بنا شده است. در این نوع طلاق، زن و مرد بر سر تمامی جزئیات جدایی، از جمله مهریه، نفقه، حضانت فرزندان، جهیزیه و… به توافق می رسند. در طلاق توافقی، وضعیت مهریه به صورت کاملاً اختیاری و توافقی بین طرفین تعیین می شود.

در بسیاری از موارد طلاق توافقی، ممکن است زن برای تسریع در روند طلاق یا جلب رضایت مرد، بخشی از مهریه خود یا حتی کل آن را به مرد ببخشد. با این حال، این به معنای اجبار قانونی برای بخشش مهریه نیست؛ بلکه نتیجه یک توافق آزادانه بین زوجین است.

زن می تواند مهریه خود را به طور کامل دریافت کند، آن را قسط بندی نماید، یا بخشی از آن را ببخشد و بخش دیگر را دریافت کند. مهم ترین نکته در طلاق توافقی، ثبت دقیق و شفاف تمامی توافقات در دادنامه طلاق است تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری شود.

۳. طلاق خلع و مبارات (طلاق به درخواست زن به دلیل کراهت)

طلاق خلع و مبارات، انواعی از طلاق هستند که در آن ها، زن به دلیل کراهت شدید از همسر خود، درخواست طلاق می دهد. در این حالت، زن برای جلب رضایت مرد به طلاق، مالی را به او می بخشد (که معمولاً تمام یا بخشی از مهریه است).

• طلاق خلع: در طلاق خلع، کراهت تنها از سوی زن است. زن به قدری از مرد کراهت دارد که حاضر است مالی (بذل) به او ببخشد تا مرد او را طلاق دهد. میزان این بذل می تواند تمام یا بخشی از مهریه باشد، یا حتی مالی غیر از مهریه.
• طلاق مبارات: در طلاق مبارات، کراهت دوطرفه است؛ یعنی هم زن و هم مرد از یکدیگر کراهت دارند. در این نوع طلاق، میزان مالی که زن به مرد می بخشد، نباید بیشتر از مهریه او باشد.

نکته مهم در طلاق خلع این است که اگر طلاق رجعی نباشد و زن در ایام عده از بذل مهریه خود رجوع کند (یعنی پشیمان شود و مهریه ای را که بخشیده بود دوباره مطالبه کند)، طلاق از نوع خلع به رجعی تبدیل می شود و مرد می تواند در ایام عده به همسرش رجوع کند. این موضوع نشان می دهد که حتی در طلاق خلع نیز، زن دارای حق و اختیاراتی است که می تواند تصمیمات خود را تغییر دهد.

۴. طلاق بدون دلیل خاص از سوی زن (به شرط رضایت مرد)

گاهی اوقات، زنی بدون وجود دلایل موجه قانونی (مانند عسر و حرج یا شروط دوازده گانه) و تنها به دلیل عدم تمایل به ادامه زندگی مشترک، قصد طلاق دارد. در چنین شرایطی، از آنجایی که حق طلاق در قوانین ایران اصولاً با مرد است، زن برای جدایی نیاز به جلب رضایت مرد دارد. این رضایت معمولاً با بخشش مالی از سوی زن همراه می شود. این بخشش می تواند شامل تمام یا بخشی از مهریه او باشد.

مهم است که درک شود در این حالت نیز، بخشش مهریه اجباری نیست، بلکه یک توافق برای دستیابی به طلاق است. زن با آگاهی از این شرایط، برای رهایی از زندگی مشترک، با اراده آزاد خود تصمیم به بذل مهریه می گیرد. این وضعیت نیز در دسته طلاق های توافقی یا شبه خلع قرار می گیرد و به معنای سلب اجباری حق مهریه زن نیست.

چه زمانی حق مهریه از بین می رود یا مطالبه آن دشوار می شود؟ (شفاف سازی و رفع ابهامات رایج)

با وجود اینکه مهریه در اغلب موارد یک حق غیرقابل سلب برای زن محسوب می شود، اما شرایط و تصورات غلطی وجود دارد که ممکن است بر روند مطالبه آن تأثیر بگذارد یا حتی منجر به از بین رفتن این حق شود.

۱. بخشش رسمی و آگاهانه مهریه

تنها راه قطعی برای از بین رفتن حق مهریه، بخشش رسمی و آگاهانه آن توسط زن است. این بخشش باید به صورت کاملاً آزادانه، بدون هیچ گونه اجبار یا تهدید، و با آگاهی کامل از تمامی عواقب حقوقی آن صورت گیرد. بخشش مهریه می تواند در یکی از اشکال زیر انجام شود:

• بذل یا صلح مهریه در دفاتر اسناد رسمی: زن می تواند با مراجعه به دفاتر اسناد رسمی و امضای سند رسمی، مهریه خود را به طور کامل یا جزئی به همسرش ببخشد.
• بذل مهریه در دادگاه: در جریان پرونده های طلاق (به ویژه طلاق توافقی یا خلع)، زن می تواند در دادگاه یا دفترخانه طلاق، مهریه خود را بذل کند. این بذل باید در صورت جلسه دادگاه یا سند طلاق قید شود.

صرف اظهار شفاهی بخشش مهریه، بدون ثبت رسمی و کتبی، از نظر قانونی کافی نیست و اعتبار لازم را ندارد.

۲. عدم استطاعت مالی مرد (در مهریه عندالاستطاعه و یا تقسیط)

در مهریه های از نوع عندالاستطاعه، همان طور که پیشتر اشاره شد، زن برای مطالبه مهریه باید توانایی مالی مرد را اثبات کند. اگر مرد واقعاً توانایی پرداخت مهریه را نداشته باشد، مطالبه آن دشوار می شود. همچنین، در مهریه های عندالمطالبه، اگر مرد پس از صدور حکم مهریه، ادعای اعسار (ناتوانی مالی) کند و این اعسار در دادگاه به اثبات برسد، دادگاه می تواند حکم به تقسیط مهریه بدهد. در این حالت، زن مهریه خود را به صورت یکجا دریافت نمی کند، بلکه به اقساط کوچک تر و در مدت زمان طولانی تری وصول خواهد کرد.

محدودیت ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی نیز در اینجا اهمیت پیدا می کند. بر اساس قانون، مرد برای مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه بهار آزادی، مسئولیت پرداخت دارد و در صورت عدم توانایی و اثبات اعسار، می تواند زندانی شود. اما برای مازاد بر ۱۱۰ سکه، تنها در صورت وجود تمکن مالی، مرد موظف به پرداخت است و عدم پرداخت آن منجر به حبس نمی شود.

۳. فسخ نکاح

فسخ نکاح با طلاق متفاوت است. طلاق به معنای پایان دادن به یک عقد صحیح است، در حالی که فسخ نکاح به معنای از بین بردن عقد از ابتدا به دلیل وجود عیوب خاص در یکی از زوجین است. عیوبی مانند جنون، خصاء (عنن)، مقطوع بودن آلت تناسلی، یا وجود بیماری های خاص و صعب العلاج.

• اگر فسخ نکاح قبل از نزدیکی واقع شود، مهریه به زن تعلق نمی گیرد و اگر تعیین شده باشد، نصف آن به زن می رسد.
• اگر فسخ نکاح پس از نزدیکی رخ دهد، زن مستحق مهرالمسمی (مهریه تعیین شده) است.

این تفاوت ماهیتی، تأثیر مستقیمی بر وضعیت مهریه دارد و باید با دقت مورد بررسی قرار گیرد.

۴. اصلاح تصورات غلط رایج

در جامعه ما، برخی باورهای نادرست درباره مهریه و ارتباط آن با مسائل دیگر زندگی مشترک وجود دارد که می تواند به تضییع حقوق زنان منجر شود:

• خیانت زن باعث سقوط مهریه می شود: این یک تصور کاملاً غلط است. خیانت زن، به هیچ عنوان، باعث از بین رفتن حق مهریه او نمی شود. مهریه یک حق مالی مستقل است که هیچ ارتباطی به مسائل اخلاقی یا روابط خارج از زناشویی ندارد.
• عدم تمکین زن باعث عدم تعلق مهریه می شود: عدم تمکین (عدم انجام وظایف زناشویی و سکونت در منزل همسر) می تواند منجر به عدم تعلق نفقه به زن شود. اما بر حق مهریه او تأثیری ندارد. یک زن ناشزه (عدم تمکین کننده) همچنان حق مطالبه مهریه خود را دارد، مگر اینکه در یک توافق خاص برای طلاق، مهریه خود را ببخشد.
• ساقط کردن حق مهریه در عقد: در برخی موارد، شروطی در عقدنامه درج می شود که به طور غیرمستقیم بر مهریه تأثیر می گذارد. اما ساقط کردن کلی حق مهریه به صورت شرط ضمن عقد معمولاً پذیرفته نیست، چرا که مهریه از حقوق اولیه و اساسی زن است و ساقط کردن آن از ابتدا نیاز به اراده آزاد و آگاهانه زن دارد.

مراحل قانونی مطالبه مهریه توسط زن

برای زنانی که تصمیم به مطالبه مهریه خود می گیرند، آگاهی از مراحل قانونی این فرآیند از اهمیت بالایی برخوردار است. این مسیر می تواند پیچیده و زمان بر باشد، اما با درایت و راهنمایی صحیح می توان آن را با موفقیت طی کرد.

۱. ثبت دادخواست مطالبه مهریه

اولین گام برای مطالبه مهریه، مراجعه به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و ثبت دادخواست مطالبه مهریه است. در این مرحله، زن باید اطلاعات کامل خود و همسرش، میزان مهریه، و نوع آن (عندالمطالبه یا عندالاستطاعه) را به همراه مدارک لازم (مانند سند ازدواج) ارائه دهد.

۲. تأمین خواسته و توقیف اموال

یکی از مهم ترین اقدامات حمایتی برای زن، درخواست تأمین خواسته و توقیف اموال مرد است. زن می تواند همزمان با ثبت دادخواست مهریه، یا حتی قبل از آن، از دادگاه تقاضا کند که اموال مرد (مانند حساب های بانکی، ملک، خودرو، سهام، حقوق و…) توقیف شود. این کار به این دلیل انجام می شود که مرد نتواند در طول فرآیند قضایی، اموال خود را به نام دیگران منتقل کرده و از دسترس خارج کند. این اقدام می تواند تضمین کننده وصول مهریه باشد.

۳. رسیدگی در دادگاه خانواده

پس از ثبت دادخواست و انجام مراحل اولیه، پرونده به یکی از شعب دادگاه خانواده ارجاع داده می شود. دادگاه جلسات دادرسی را تشکیل می دهد و طرفین (زن و مرد) می توانند در این جلسات حاضر شده و دفاعیات و مدارک خود را ارائه دهند. اگر مهریه عندالاستطاعه باشد، زن باید در این مرحله شواهد و مدارکی دال بر توانایی مالی مرد ارائه کند.

۴. صدور حکم و اجراییه

پس از بررسی های لازم و برگزاری جلسات، دادگاه حکم نهایی خود را در مورد مهریه صادر می کند. در صورت محکومیت مرد به پرداخت مهریه، اجراییه صادر می شود. اجراییه سند قانونی است که به زن اجازه می دهد از طریق اداره اجرای احکام، مهریه خود را وصول کند.

۵. مراحل وصول مهریه

پس از صدور اجراییه، مراحل وصول مهریه آغاز می شود. این مراحل می تواند شامل موارد زیر باشد:

• پرداخت نقدی: اگر مرد توانایی پرداخت یکجای مهریه را داشته باشد، آن را به صورت نقدی پرداخت می کند.
• تقسیط مهریه: در صورتی که مرد ادعای اعسار کند و این اعسار در دادگاه ثابت شود، دادگاه حکم به تقسیط مهریه می دهد و مرد باید مهریه را در اقساط مشخص پرداخت کند.
• جلب: اگر مرد مهریه را در حدود ۱۱۰ سکه بهار آزادی باشد و توانایی پرداخت آن را داشته باشد اما از پرداخت سر باز زند، و اعسار او نیز ثابت نشود، زن می تواند از طریق دادگاه درخواست جلب او را مطرح کند.

۶. نقش وکیل متخصص

تجربه ها نشان می دهد که فرآیند مطالبه مهریه، به ویژه در کنار درخواست طلاق، می تواند دارای پیچیدگی ها و ظرافت های حقوقی فراوانی باشد. حضور وکیل متخصص در امور خانواده و مهریه، می تواند به زن کمک کند تا این مراحل را با آگاهی کامل و به بهترین نحو طی کند. وکیل نه تنها در تنظیم دادخواست و جمع آوری مدارک یاری رسان است، بلکه در جلسات دادگاه از حقوق زن دفاع کرده و از بروز اشتباهات احتمالی جلوگیری می کند. انتخاب یک وکیل مجرب می تواند شانس موفقیت در وصول مهریه را به طور چشمگیری افزایش دهد.

نتیجه گیری

در پایان این بررسی جامع، می توان با قاطعیت پاسخ داد که اگر زنی درخواست طلاق کند، مهریه به او تعلق می گیرد. مهریه، یک حق مستقل و مسلم برای زن است که به محض جاری شدن صیغه عقد نکاح، بر ذمه مرد قرار می گیرد. این حق مالی، ارتباط مستقیمی با اینکه چه کسی خواهان جدایی است، ندارد و تنها در صورتی از بین می رود که زن با اراده کاملاً آزاد و آگاهانه خود، آن را ببخشد و این بخشش به صورت رسمی و قانونی ثبت شود.

تجربه های فراوان در پرونده های حقوقی نشان می دهد که پیچیدگی های قانونی و تعدد انواع طلاق (مانند طلاق بر اساس عسر و حرج، شروط ۱۲ گانه، طلاق توافقی، یا خلع)، می تواند برای افراد ناآشنا با حقوق، سردرگمی های زیادی ایجاد کند. هر پرونده طلاق، شرایط و جزئیات منحصر به فرد خود را دارد که نیازمند تحلیل دقیق و اتخاذ استراتژی حقوقی مناسب است. از این رو، آگاهی از حقوق خود و مشورت با متخصصان حقوقی، گام های اساسی برای اطمینان از حفظ حقوق و منافع زنان در مسیر دشوار طلاق است. زنان باید بدانند که در صورت تصمیم به جدایی، تنها نیستند و با دسترسی به اطلاعات صحیح و مشاوره تخصصی، می توانند مسیر حقوقی خود را با موفقیت طی کنند.