قوی ترین وزنه بردار جوان جهان: حرکت دستم کنایه به داوران بود/ کیف می کنم کنار سهراب مرادی ام

حمیدرضا محمدی تنها در گفت وگو با ایندکس ایران درباره ی قهرمانی در مسابقات جوانان جهان بیان کرد: رقابت خوبی داشتیم. من در تمرینات وزنه های خوبی زدم و در رقابتی که من و طاها نعمتی داشتیم توانستم به مدال طلا برسم. طاها نعمتی وزنه بردار با تجربه ای است و به او برای مدالی که گرفت تبریک می گویم. البته من و طاها نعمتی قبل از اینکه با هم رقیب باشیم برادر هستیم. وزنه برداران کشورهای دیگر هم خوب عمل کردند و ما انتظار این سطح از رقابت را نداشتیم. بعد از اینکه مدال طلا و نقره فوق سنگین را گرفتیم برخی کشورهای دیگر به ما گفتند آن روزهایی که بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی با هم مدال طلا و نقره را می گرفتند دوباره تکرار می شود و ایران سکوی اول دوم فوق سنگین را می گیرد و دیگر کشورها باید برای مدال برنز رقابت کنند.

او در مورد حرکت اول دو ضرب که وزنه ۲۱۲ کیلوگرم مورد پذیرش قرار نگرفت گفت: در واقع من وزنه را زده بودم اما داوران نپذیرفتند. من وزنه را به طرز صحیح بالا بردم اما چون در فشار بودم وزنه را از همان بالا انداختم. البته این در وزنه برداری از لحاظ فنی حرکت خطا نیست اما می گویند وقتی وزنه را از همان بالا رها می کنی و دست را پایین نمی آوری به نوعی بی احترامی محسوب می شود. من هم در فشار بودم و نمی توانستم کمی دستم را پایین بیاورم و بعد وزنه را بیندازم.

محمدی تنها در مورد وزنه ۲۲۵ کیلوگرم که نتوانست بزند تصریح کرد: وزنه ۲۲۵ کیلوگرم را هم کشیدم اما به این دلیل که در یک ضرب فشار زیادی آورده بودم در حرکت سوم دو ضرب دچار سرگیجه شدم و نتوانستم وزنه را بالای سر ببرم. من در تمرینات این وزنه را زده بودم و چند ماه پیش در مسابقات قهرمانی نوجوانان و جوانان آسیا در قطر نیز این وزنه را زده بودم. البته اگر ما در شرایطی بودیم که برای مدال با یک کشور دیگر رقابت داشتیم هر طور بود این وزنه را می زدم اما چون مدال برای ایران بود زیاد فشار نیاوردم. ما مسیر طولانی را برای رسیدن به محل برگزاری مسابقات طی کردیم و حدود ۴۰ ساعت در راه بودیم و در شرایط سختی وزنه زدیم.

قهرمان جوانان جهان در مورد اینکه در حرکت دوم دو ضرب وزنه ۲۱۳ کیلوگرم را مهار کرد و تا زمانی که وزنه را بیندازند دست هایش را هم همراه وزنه پایین آورد گفت: همه حتی خانواده ام فکر کردند من به دلیل ترس این کار را کردم اما من خواستم به داوران کنایه بزنم که وقتی وزنه به درستی مهار شده است دیگر نباید آنقدر سخت گیری می کردند. واقعا می توانستند آن وزنه را بپذیرند و من را اذیت کردند.

محمدی تنها در مورد آرزوی ورزشی خود تصریح کرد: آرزوی هر ورزشکاری این است که به طلای المپیک برسد. من هم تلاش خودم را می کنم به آن نقطه از ورزش قهرمانی برسم که بتوانم طلای المپیک بگیرم.

او در پاسخ به این پرسش که به کدام وزنه بردار فوق سنگین علاقه دارد؟ گفت: اسم و رسم وزنه برداری ایران با اسم حسین رضازاده شناخته می شود. همه روزهایی که حسین رضازاده وزنه می زد و مردم اشک شوق می ریختند را به یاد دارند و محبوبیت او ماندگار است.

قهرمان جهان در مورد کار کردن با سهراب مرادی گفت: واقعا کیف می کنی کنار کسی تمرین می کنی و وزنه می زنی که قهرمان المپیک است و هنوز همه چشم ها به سمت او است. امیدوارم بتوانیم مزد زحمات کادر فنی به خصوص سهراب مرادی را بدهیم.

محمدی تنها در پاسخ به این پرسش که فکر می کند چه زمانی رکوردهایش رشد چشمگیری داشته باشد تا بتواند تهدیدی برای علی داودی و علیرضا یوسفی در رده بزرگسالان باشید؟ تاکید کرد: مهم این است پرچم ایران به اهتزاز در بیاید و مهم نیست که چه کسی این پرچم را به اهتزاز در بیاورد. آرزوی موفقیت برای همه وزنه برداران ایران دارم و امیدوارم من هم در کنار آنها بتوانم رشد کنم. من تمام تلاشم این است طلای فوق سنگین جوانان را در ایران نگه دارم. هدف هایم بزرگ است و برای هدف هایم می جنگم.

قهرمان جوانان جهان در پایان گفت: ما باید قدردان زحمات کسانی باشیم که برای ما زحمت می کشند باشیم و تلاش کنیم در میادین بین المللی موفق ظاهر شویم. من از ۱۱سالگی از طریق مدرسه و آقای بکشلو استعداد یابی شدم. مشوق اصلی ام خانواده ام و همچنین دایی ام سید جواد موسوی بودند که خیلی کمکم کردند و توانستم رشد کنم. در سن ۱۵ سالگی وارد اردوی تیم ملی شدم. از ریاست فدراسیون و مربیان پایه که من را ساختند و به تیم ملی تحویل دادند تشکر می کنم و برای قهرمانی هم به کادرفنی تیم ملی تبریک می گویم.

پایان خبر ایندکس ایران