سالارهای کوچک خانه – ایندکس ایران

فرزندسالاری ، معضلی است که از دید بسیاری از خانواده ها آنچنان هم جدی نیست؛ خانواده هایی که لگام زندگی را به دست کودکان شان می سپارند و اقتدار خود را زیر سوال می برند. پدیده ای که چند سالی است در برخی خانواده ها شاهد آن هستیم. در گذشته اصلا خانواده ها با چنین موضوعاتی درگیر نبودند اما در سال های اخیر ارتباط فرزندان و والدین دستخوش تغییرات زیادی شده است.

به گزارش ایندکس ایران، جام جم نوشت: دیگر مثل گذشته فرزندان تابع اوامر والدین نیستند. کودکان امروزی برای رسیدن به خواسته شان تلاشی نمی کنند؛ چراکه می دانند والدین آنها به هر قیمتی هر آنچه را بخواهند برای شان فراهم می کنند. پدر و مادرها با چنین اقداماتی، رفتارهای مخربی را در آینده برای فرزندان شان رقم می زنند. البته کاهش تعداد فرزندان خانواده، تک فرزندی، کاهش نرخ زاد و ولد و…  به این موضوع دامن زده و متاسفانه اکثر پدر و مادرها را مطیع خواسته های فرزندان کرده است. بسیاری از پدر و مادرها با توجه به گذشته سختی که داشتند، ترجیح می دهند تا هر آنچه در توان دارند، برای فرزندان خود فراهم کنند اما اگر بیش از حد انتظار به دنبال خواسته های کودک باشند، نه تنها به او کمکی نمی کنند، بلکه باعث ایجاد اعتمادبه نفس کاذب در فرزندشان می شوند. البته پدر و مادری که سبک تربیتی شان براساس فرزندسالاری شکل گرفته، خودشان نیز در خانواده هایی پرورش پیدا کرده اند که به خواسته ها و نیازهای شان توجه کافی نشده؛ در واقع آنها به سبب تجربه چنین رنجی تمایل دارند تمام نیازهای فرزندان شان را به شکلی افراطی ارضا کنند. فرزندسالاری نیز یکی از عوارض توجه بیش ازحد به نیازهای فرزندان است که آسیب ها و خطراتی را برای خود فرزندان و دیگر اعضای خانواده در پی دارد. 
     
بچه های مطیع دیروز، کودکان ولی گوی امروز
در شرایط کنونی جامعه و امروزه شاهد شکل جدیدی از خانواده ها هستیم. بچه های مطیع دیروز، حالا به کودکانی تبدیل شده اند که خودشان در خانه گویی حکمرانی می کنند. از سوی دیگر والدین هم تلاش می کنند تا امکانات رفاهی و تفریحی فرزندان را بیشتر از توان شان فراهم آورند. دکتر محسن ایمانی، روان شناس و مشاور در این خصوص به جام جم می گوید: «در خانواده های فرزندسالار، مرزهای خانوادگی شکسته می شود و کودک گاهی نقش پدر را ایفا می کند؛ یعنی فرزندی که شبیه پدر یا مادر شده و مرزهای خانوادگی را شکسته است. برخی خانواده ها در گذشته به جهت فقر و سختی هایی که متحمل شده اند، تلاش هایی کردند که فرزندشان به جهت رفاهی در شرایط ایده آل باشد، در نتیجه فرزند بیش از آنچه هست برای خود مطالبه می کند.» دقیقا مشکل از جایی شروع شد که حاکمیت خانواده به فرزندان منتقل گردید و کودک به عنوان محور خانواده قرار گرفت. 
     
فرزندسالارها چگونه اند؟
در خانواده های فرزندسالار معمولا والدین، مسیولیتی را به کودک محول نمی کنند تا مبادا سختی ای شامل حال او شود. همین امر به بی مسیولیتی کودک در آینده منجر می شود. برآورده نشدن خواسته های آنان در آینده و در جامعه، از آنان فردی خشن و پرخاشگر می سازد. ایمانی ضمن بیان امتیازات ویژه ای که برخی خانواده ها به تک فرزندان می دهند، توضیح می دهد: «زمانی که چنین کودکانی وارد جامعه می شوند، مشکلاتی را برای آنان به همراه دارد. رفتارهای والدین، توقعات فرزندان را در محیط های مختلفی همچون مدرسه نیز بالا می برد که اگر انتظارات و خواسته های شان برآورده نشود، احساس سرخوردگی می کنند و افسردگی، شکست، اضطراب و ناکامی هایی را به دنبال دارد که همگی باعث نشان دادن پرخاشگری هایی در بین این فرزندان، مخصوصا در سنین بزرگسالی خواهد شد.»فرزندسالاری باعث عدم رشد توانایی حل مساله یا مهارت تاب آوری در فرزندان می شود. بی شک کودکانی که توانایی حل مساله را در سنین رشد کسب نکرده باشند، قطعا در آینده نیز در امور مختلف استقلال کافی را از خود نشان نخواهند داد. این روان شناس بر این باور است که تک فرزندی نیز به عنوان یکی از علت های فرزندسالاری مطرح می شود و زمانی که والدین به تقاضای کودک شان پاسخ مثبت می دهند، باعث شکل گیری فرزندان ولی گو می شوند. 

خانواده سالم «سالار» ندارد
وقتی تعاملات بین افراد خانواده از حالت تعادل خارج می شود و شکل افراطی به خود می گیرد، باید انتظار به وجود آمدن معضلاتی همچون فرزندسالاری را درآن خانواده داشته باشیم.«زمانی که کودکان چنین رفتاری می کنند، در روابط بین والدین و سایر فرزندان اثرات منفی می گذارند. از طرفی رفتار فرزندان به گونه ای تحکم آمیز می شود که گاهی روابط خانوادگی را دچار مشکل می کنند. والدین هم احساس می کنند آن ارجحیت و اقتدار سابق را ندارند.» این جملات را ایمانی می گوید؛ چراکه اگر والدین بیش از حد توان، نیازهای کودکان شان را تامین کنند، قطعا خودشان فشار روانی و جسمانی زیادی را متحمل می شوند. البته این مشاور معتقد است موضوعی که باعث تغییر سریع و شکاف نسل ها می شود، سرعت پیشرفت فناوری است. والدینی که در این حوزه اطلاعات کمتری دارند تحت سلطه فرزندان شان قرار می گیرند و کودک هم استنباط می کند که باید به پدر و مادر خود فرمان دهد. به صورت کلی فرزندسالاری، صدمات جبران ناپذیری را به نظام خانواده وارد می کند و باعث برهم خوردن تعادل در آن می شود و نتیجه آن ایجاد چندصدایی در بین اعضای خانواده است. خانواده های امروزی باید سبک تربیتی خود را تغییر دهند. یادگیری مهارت های فرزندپروری پیش از ازدواج یک امر ضروری و لازم در این خصوص است. به هرحال باید یادمان باشد که کودک نفر اول خانواده نیست و خانواده سالم «سالار» ندارد؛ نه مردسالاری، نه زن سالاری و نه فرزندسالاری. 

پایان خبر ایندکس ایران